Nog groggy van een bedrijfsfeest in het hoge Noorden op vrijdag reed in aan het eind van ochtend naar een zonovergoten Lemiers. Ik moest echt Mona zien voordat ze weer vertrekt. De parkeerplaats was om 15.00 vol dus in de oprit geparkeerd. Een lange rit en bij aankomst kreeg ik al een appje om te informeren hoe het gaat; ofwel een beleefd waar ik bleef. Mona zat met een grote glimlach in de bar op me te wachten. Ik had haar gemist. Na een glas water, naar het zwembad om even uit te rusten in de zon; helaas was ons favoriete plekje aan het water bezet. Biertje en sinas en even bijkomen. Echter de kamer lonkte. Vanessa die me ook al hartelijk had verwelkomt, regisseerde een kamer met Jacuzzi voor ons.
Het was weer heerlijk intiem en vertrouwd als vanouds ondanks de kater waar ik mee vocht. Daarna een drankje en diner op het inmiddels wit gekleurde ijsberen terras. Ik zal nooit begrijpen waarom de heren liever elkaar amuseren aan de bar en bij het eten dan in gezelschap van een dame. Koffie en knuffelen met op de bank ernaast een tweetal beren die kwamen gluren bij de buren en dan nog een keer naar de kamer, waarna ik huiswaarts keerde; echter niet zonder wederzijds de hoop uit te spreken dat we elkaar snel weer zien. 🙂
Nog groggy van een bedrijfsfeest in het hoge Noorden op vrijdag reed in aan het eind van ochtend naar een zonovergoten Lemiers. Ik moest echt Mona zien voordat ze weer vertrekt. De parkeerplaats was om 15.00 vol dus in de oprit geparkeerd. Een lange rit en bij aankomst kreeg ik al een appje om te informeren hoe het gaat; ofwel een beleefd waar ik bleef. Mona zat met een grote glimlach in de bar op me te wachten. Ik had haar gemist. Na een glas water, naar het zwembad om even uit te rusten in de zon; helaas was ons favoriete plekje aan het water bezet. Biertje en sinas en even bijkomen. Echter de kamer lonkte. Vanessa die me ook al hartelijk had verwelkomt, regisseerde een kamer met Jacuzzi voor ons.
Het was weer heerlijk intiem en vertrouwd als vanouds ondanks de kater waar ik mee vocht. Daarna een drankje en diner op het inmiddels wit gekleurde ijsberen terras. Ik zal nooit begrijpen waarom de heren liever elkaar amuseren aan de bar en bij het eten dan in gezelschap van een dame. Koffie en knuffelen met op de bank ernaast een tweetal beren die kwamen gluren bij de buren en dan nog een keer naar de kamer, waarna ik huiswaarts keerde; echter niet zonder wederzijds de hoop uit te spreken dat we elkaar snel weer zien. 🙂
Molaar, Bachatero and 3 other users have reacted to this post.
MolaarBachateroWandelaar5Dutch-gentlemanlibidinio
